این مطلب توی مطلب قبلی هم بهش اشاره شده بود ولی به خاطر اهمیت زیادش دوباره مجزا نوشتمش
اميرمؤمنان حضرت علي(ع) كه همواره همراه و همراز پيامبر(ص) بود و از هر گونه فداكاري در راه پيشبرد اهداف عاليه اسلام و بزرگداشت صداي وحي كه از زبان محمد (ص) بر مي‌خاست، دريغ نداشت، مي‌گويد: با رسول خدا(ص) در يكي از راه‌هاي مدينه در حركت بوديم، ناگاه با پيرمرد بلندقامت چهارشانه‌اي كه محاسن و ريش پري داشت، ملاقات نموديم.
او با كمال احترام به پيامبر(ص) سلام كرد و احوالپرسي نمود، سپس به من رو كرد و گفت: «السَّلامُ عَلَيكَ يا رابعَ الخَليفَةِ وَ رحمَةُ اللهَ وَ بَرَكاتُهُ؛ سلام و درود و مهر خداوند بر تو اي چهارمين خليفه!»
در اين هنگام متوجه رسول اكرم(ص) شد و گفت: آيا چنين نيست؟
رسول خدا(ص) او را تصديق كرد.
آنگاه پيرمرد، از نزد ما به سويي رفت (عجبا! اين چه منظره‌اي بود، او كه از چهره تابناكش، شكوه و شخصيتش آشكار بود، براستي چرا مرا چهارمين خليفه خواند؟ و چرا پيامبر(ص) او را تصديق كرد؟ چه خوبست معماي اين رازها برايم آشكار گردد.)
اي رسول خدا! اين گفتاري كه آن پيرمرد گفت: چه بود؟ شما هم كه پاي سخنان او را امضا كرديد و وي را تصديق نموديد.
پيامبر: او حرف درستي زد و سخن حكيمانه‌اي گفت: به راستي تو همان هستي كه او بازگو نمود (اينك گوش كن تا برايت توضيح دهم)
خداوند در قرآن (به فرشتگان) مي‌فرمايد: من در زمين پديد آورنده «خليفه» هستم. «إِنِّي جَاعِلٌ فِي الأَرْضِ خَلِيفَةً»؛ اولين خليفه و جانشيني كه خداوند در زمين براي خود قرار داد حضرت آدم(ع) است. (1)
در مورد ديگر مي‌فرمايد: اي داود! ما تو را در زمين خليفه نموديم، طبق ميزان حق و عدالت بر مردم حكومت كن.» يَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ فَاحْكُم بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ؛ (2) از اين رو «داود» خليفه دوم است.
در جاي ديگر مي‌فرمايد: «موسي(ع) به برادرش هارون گفت: در ميان قوم من جانشين من باش و امور آنان را اصلاح كن!» و َقَالَ مُوسَى لأَخِيهِ هَارُونَ اخْلُفْنِي فِي قَوْمِي و َأَصْلِحْ (3)، بنابراين «هارون» خليفه سوم است.
بالاخره در اين آيه مي‌فرمايد: اعلاني است از طرف خداوند و رسول او به مردم، در مجمع عظيم اسلامي (حج) كه خدا و رسول او از مشركان بيزارند وَأَذَانٌ مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى النَّاسِ يَوْمَ الْحَجِّ الأَكْبَرِ أَنَّ اللّهَ بَرِيءٌ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ وَرَسُولُهُ (4)
اعلان كننده و مبلغ از ناحيه خداوند و رسول او، تو هستي! تو وصي و وزير و ادا كننده وام من هستي! تو همان گونه مي‌باشي كه هارون براي موسي(ع) بود گرچه بعد از من پيامبري نخواهد آمد، روي اين اساس همان گونه كه آن پيرمرد بلندقامت تو را خليفه چهارم خواند، چهارمين خليفه هستي!
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
عضویت سریع
